عن أبی هریرة رضی الله عنه قال تلا رسول الله صلى الله علیه وسلم من کان یرید حرث الآخرة الآیة قال یقول الله :
"ابن آدم! تفرَّغ لعبادتی أملأ صدرک غنىً، وأسدَّ فقرک. وإلا تفعل؛ ملأت صدرک شغلًا، ولم أسدْ فقرک " «سلسله صحیحه و صحیح ابن ماجه»
رسول الله –صلی الله علیه وآله و سلم – آیه من کان یرید حرث الآخرة – را تلاوت نمود و فرمود که الله تعالی می فرماید:
ای فرزند آدم ! برای عبادت من فارغ شو، که سینه ات را از توانگری و بی نیازی پر می سازم و در فقر را به رویت می بندم ولی اگر چنین نکنی ، سینه ات را از گرفتاری پر می سازم و در فقرت را نیز نمی بندم .
ش- دستوری است از جانب الله تعالی برای بندگانش که قلب هایشان را برای عبادتش از امری دیگر خالی سازند . و آن را با چیزی دیگر مشغول نسازند تا که قلب هایشان را از توانگری پر سازد ، به دنیا و زیبایهای و نیز به آنچه که در دستان مردم است چشم ندوزند .
بلکه دنیا در دستانشان باشد نه در قلب هایشان و از آن توشه ای برای آخرت خویش برگیرند؛ همچو مسافری که تنها قصدش از سفر رسیدن به مقصد است؛ روش گذشتگان نیک و قرون اوائل اسلام همین بود .
فقر را بر رویش می بندد تا که محتاج هیچ کس نگردد و نفسش را سبراب نموده و در دنیا زاهدش می گرداند .
واگر چنانچه آنچه را که الله تعالی به وی دستور داده است انجام ندهد، الله متعال قلبش را مشغول و گرفتار می نماید، چنانکه همش دنیا می گردد و از متاع دنیا سیر نمی گردد ، زیرا در آن فرو رفته و بدآن دل بسته است ، در فقر را بر رویش نمی بندد، بلکه وی دائما محتاج است ، ظاهرا فقیر است گرچه اموال بسیار داشته باشد .
از الله تعالی سلامت و رهایی از دنیا را خواستارم و مرا از دل بستن بدآن در امان بدارد.