سخنانی از ائمه - رحمهم الله تعالی-

    امام مالک رحمه الله تعالی می فرماید: سخن هیچ کس نیست مگر اینکه مورد قبول می شود و یا اینکه رد کرده شود مگر سخن صاحب این قبر (و اشاره می کند به قبر رسول الله -صلی الله علیه و آله و سلم- ). و در جایی دیگر می گوید: همانا من یک انسان هستم که گاهی خطا می کنم لذا در نظریات من دقت کنید  هر آنچه را که موافق کتاب الله و سنت باشد بپذیرید و آنچه را که مخالف کتاب و سنت باشد رها سازید و تر کنید.

    امام أبو حنیفة رحمه الله تعالى  می فرماید: حرام است بر کسی که دلیل من رانشناسد اما با سخن من فتوی دهد، و به کسانی که از وی در مورد مسئله ای فتوی می خواستند، می فرمود: این رای و نظریه ابوحنیفه است و به نظر ما بهترین چیزی است که ما به آن رسیدیم؛ لذا اگر چنانچه کسی با دلیل بهتری آمد پس آن بهتر و  شایسته تراست.
     امام شافعی - رحمه الله تعالی : هنگامی که دیدید سخن من مخالف با سنت رسول الله- صلی الله علیه وآله وسلم- بود به سنت چنگ بزنید و سخن من را به دیوار بکوبید. و همچنین می فرماید: اگر حدیث صحیحی باشد آن مذهب من است . و نیز می گوید: هر مسئله ای که صحت آن از رسول الله - صلی الله علیه و آله و سلم- بوسیله اهل نقل (محدثین) ثابت شود و مخالف با قول ما باشد، من از قولم رجوع کرده ام در حیات یا بعد از وفات خویش.

امام احمد بن حنبل - رحمه الله تعالی- هنگامی که به وی گفته شد: چرا برای یارانت کتابی در مورد فقه نمی نویسی؟ جواب داد: آیا کتابی به غیر از کتاب الله و سنت رسول الله برای کسی دیگر وجود دارد؟   و نیز می فرماید: تقلید من را نکنید و نه تقلید مالک و نه شافعی و نه اوزاعی و نه ثوری را؛ بلکه بگیرید از همانجا که این ها گرفته اند.